อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 14/4 วันที่ 18 มี.ค. 56
“ปล่อยฉัน”“คิดจะหนีเหรอ”
“ฉันไม่อยู่แล้ว เพราะคุณไม่รักษาคำพูด คุณผิดสัญญากับฉันก่อน คุณทำร้ายพี่อร”
“ถ้าผมจะทำจริงๆ พี่สาวคุณไม่รอดหรอก ผมแค่อยากให้คุณรู้ความรู้สึกที่เห็นคนที่เรารักถูกทำร้ายต่อหน้าต่อตา โดยที่ไม่สามารถช่วยได้ ว่ามันเป็นยังไง”
“คุณมันบ้าไปแล้ว”
กร้าวกระชากเธอเข้ามาใกล้
“ใช่ ผมบ้า คนบ้าทำได้ทุกอย่างชนิดที่คุณคาดไม่ถึงเชียวล่ะ”
“ปล่อยฉันนะ”
อนุชดิ้นรน แต่กร้าวไม่ปล่อย ลลิตารีบตามมา
“คุณกร้าว”
ลลิตาผลักอนุชออกไปห่างกร้าว อนุชเดินหนีไป กร้าวจะตาม แต่ลลิตาดึงแขนไว้
“ปล่อยผม”
“ไม่ปล่อย”
กร้าวเลยตามอนุชไปไม่ได้ เพราะลลิตารยึดไว้
ชาติยกหูโทรศัพท์บ้านขึ้นมาแต่ไม่มีสัญญาณโทรออกก็ตกใจ พร้อมและขำเข้ามา
“โทรไม่ได้หรอกค่ะคุณชาติ คุณกร้าวเธอสั่งคนงานตัดสายโทรศัพท์หมด แถมยังยึดมือถือนังขำไปด้วย”
ชาติกลุ้มๆ
“ทำกันถึงขนาดนี้เลยเหรอ แล้วจะติดต่อพี่สาวนุชยังไง”
ชาติคิดหาทางติดต่ออรชา
ชาติ พร้อมและขำสุมหัวมุงดูไอแพดอย่างงงๆ เพราะใช้ไม่เป็นกัน
“ฉันเคยเห็นเจ้ากร้าวมันใช้ เขาเรียกวิดีโอคอลล์ แต่ไม่รู้กดตรงไหน”
ขำจิ้มมั่วๆ พร้อมตีมือ
“นังขำ เดี๋ยวก็พังกันพอดี”
“โอ๊ย ป้า”
ชาติ พร้อมและขำหน้าดำคร่ำเครียดกับการวิดีโอคอลล์
ปรารภใช้กล้องส่องทางไกล ส่องที่ทางเข้าออกไร่ทานตะวัน เห็นลูกน้องผู้ชายของกร้าวเฝ้าอยู่หลายคน และมีการตรวจเข้มรถที่ผ่านเข้าออกทุกคัน ปรารภลดกล้องส่องทางไกลในมือลง ส่งให้ชายธงดูบ้าง
“นายกร้าวให้คนเฝ้าทางเข้าออกขนาดนี้ เราเข้าไปไม่ได้แน่”
ชายธงใจร้อน
“เราบุกเข้าไปเลยมั้ย สู้กันสักตั้ง”
“ไม่ได้ ทำอย่างนั้นนายกร้าวจะรู้ตัว”
“แล้วเราจะช่วยนุชได้ยังไงคะ”
อรชา ปรารภและชายธงต่างหนักใจ ขณะเดียวกันนั้นโทรศัพท์ดัง อรชาแปลกใจ รับสาย
ชาติ พร้อมและขำต่างตื่นเต้นดีใจ ขำเผลอส่งเสียงดัง
“ได้แล้วๆๆ”
พร้อมรีบปิดปากขำ ส่งสายตาตำหนิ ไม่ให้เสียงดัง
“เดี๋ยวคุณกร้าวมาเห็นเข้าก็จบเห่กันเท่านั้น”
อรชาร้อนใจ
“คุณลุงคะ นุชเป็นยังไงบ้างคะ คุณกร้าวทำอะไรนุชรึเปล่า”
“ตอนนี้นุชปลอดภัย แต่เราต้องพานุชหนีไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ก่อนที่จะสายเกินไป”
“เราจะช่วยนุชได้ยังไงคะ ในเมื่อเข้าไปในไร่ยังไม่ได้เลย”
“ทางเข้าออกไร่ไม่ได้มีทางเดียว”
อสิต อรชา ปรารภและชายธงมีความหวัง
ชาติ พร้อมและขำปรึกษากัน พร้อมกังวล
“แล้วเราจะส่งข่าวบอกคุณนุชยังไงล่ะคะคุณชาติ ในเมื่อคุณกร้าวไม่ปล่อยให้คุณนุชคลาดสายตาเลย”
ทั้ง 3 คน พยายามคิดหาทาง ขำหนักใจ
“นอกจากเวลาทานข้าวแล้ว คุณกร้าวไม่ยอมให้ขำเข้าใกล้คุณนุชเลยค่ะ”
ชาตินึกได้
“ใช่แล้ว เก่งมากขำ”
ขำงง ชาติดีใจที่คิดบางอย่างออก
เย็นนั้นที่โต๊ะอาหาร ชาติ กร้าว ลลิตา คณิต กรวิกกินข้าวกัน แต่อนุชไม่มากินด้วย พร้อมบอกทุกคน
“คุณนุชยังไม่ลงมาเลยค่ะ”
“งั้นก็ไม่ต้องรอหรอกค่ะ เสียเวลา”
ขาดคำลลิตาก็ตักกับข้าวให้กร้าวอย่างเอาอกเอาใจ
“คุณกร้าวทานเยอะๆ นะคะ”
กรวิกไม่ยอม ตักกับข้าวให้กร้าวด้วย
“อากร้าวทานนี่ดีกว่าค่ะ นกรู้ว่าอากร้าวชอบ”
ลลิตาไม่พอใจ กรวิกไม่ยอมแพ้ ทั้งสองเขม่นกัน ชาติคิดแผนได้
“นุชคงไม่สบาย แม่พร้อมจัดสำรับขึ้นไปให้นุชบนห้องที”
พร้อมสบตากับชาติอย่างรู้กัน
“ค่ะ คุณชาติ”
พร้อมและขำออกไป
ขำพับกระดาษที่เขียนสถานที่และเวลานัดเป็นชิ้นเล็กใส่ไว้ก้นจาน ตักข้าวสวยโปะทับเข้าไปเยอะจนล้นจาน กลัวกร้าวเห็นกระดาษที่ซ่อนไว้ พร้อมตีมือขำ และเอ็ด
“พอแล้วนังขำ ทำให้มันแนบเนียนหน่อยสิ ความจะแตกก็เพราะแกนี่แหละ”
ขำยิ้มเจื่อน รีบตักข้าวออก เหลือพอดีๆ พร้อมพนมมือท่วมหัว
“เจ้าประคู๊ณ ขอให้สำเร็จด้วยเถอะ คุณนุชจะได้ไม่ต้องโดนทรมาทรกรรมอีก”
อนุชนั่งหน้าบึ้งอยู่ในห้อง เสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมและขำเข้ามา
“คุณนุชคะ ทานข้าวนะคะ”
“ขอบคุณนะคะป้าพร้อม เลยต้องลำบากป้าพร้อมกับขำ”
ขำลุกลี้ลุกลน
“ไม่ลำบากหรอกค่ะ รีบทานเถอะค่ะ”
อนุชหน้าสลด
“นุชทานไม่ลงค่ะ”
ขำอึกอัก พร้อมคะยั้นคะยอ
“ทานหน่อยเถอะค่ะ เดี๋ยวจะไม่สบาย”
“ตายๆ ไปซะได้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไปพ้นจากนรกนี่ซะที”
ขำร้อนใจ
“รีบทานเถอะค่ะคุณนุช เดี๋ยว...”
ขำพูดยังไม่ทันขาดคำ กร้าวก็เข้ามา ลลิตาตามมาด้วย กร้าวถากถาง
“คิดว่าตัวเองเป็นคุณหนูวิชเวทย์รึไง ถึงต้องให้ทุกคนคอยเอาอกเอาใจ”
พร้อมและขำตกใจ
“คุณกร้าว”
“อย่าลืมสิว่าอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร”
อนุชไม่พอใจ โกรธ กร้าวสั่งเสียงเข้ม
“กินซะ”
อนุชเชิดใส่ ลลิตาเบ้หน้าหมั่นไส้
“ไม่กินก็ช่างสิคะ อยากตายนักก็ปล่อยให้ตายๆ ไป”
กร้าวจ้องหน้า
“ผมสั่งให้กิน”
“ไม่”
กร้าวโกรธ มือหนึ่งตักข้าว อีกมือบีบปากอนุช แล้วตักข้าวยัดปาก
“กินเข้าไป”
อนุชสำลักข้าว พร้อมกับขำกลัวกร้าวเห็นจดหมายในจาน อนุชน้อยใจ
“คุณจะสนใจทำไม ถ้าฉันตายไป คนที่ดีใจที่สุดน่าจะเป็นคุณไม่ใช่เหรอ”
“แต่คุณยังตายไม่ได้ เพราะคุณยังใช้หนี้ผมไม่หมด ถ้าคุณเป็นอะไรไป ผมจะไปพาอรชามาที่นี่ มาทำหน้าที่แทนคุณ”
อนุชตกใจ กร้าวจ้องหน้าเอาจริง
“ไม่กินก็ตามใจ”
“ฉันกินแล้ว อย่าทำอะไรพี่อรนะ”
อนุชรีบกินข้าวทั้งน้ำตา มองกร้าวทั้งโกรธและน้อยใจ
“จำไว้ ผมเป็นเจ้าหนี้คุณ ก็เหมือนเป็นเจ้าชีวิต ถ้าผมไม่สั่งให้ตาย คุณก็ห้ามตาย”
กร้าวออกจากห้องไป ลลิตามองอนุชไม่พอใจ แล้วรีบตามกร้าวไป พร้อมและขำแอบโล่งอก รีบตามออกไป อนุชร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดใจ...พร้อมและขำที่แอบมองอยู่ดีใจ แตะมือกัน แล้วนึกได้ มองซ้ายขวา ระวังตัว กลัวกร้าวมาเห็น
กร้าวเดินออกมา ลลิตาตาม
“คุณกร้าวดูห่วงอนุชจังนะคะ”
กร้าวชะงัก หันมองลลิตา
“คุณจะพูดอะไร”
“ลิต้าไม่เข้าใจ ถ้ายัยนุชไม่อยากกินข้าวก็น่าจะให้อดให้ตายไปเลย แต่เหมือนคุณกร้าวจะทนดูยัยนุชอดตายไม่ได้นะคะ”
“ใช่…อนุชยังตายไม่ได้ เพราะการล้างแค้นของผมยังไม่จบ”
“แน่ใจนะคะว่าเพื่อล้างแค้นเท่านั้น”
“อย่าชวนทะเลาะดีกว่าลิต้า แค่นี้ผมก็มีเรื่องต้องคิดมากพออยู่แล้ว”
กร้าวเดินหนี ลลิตามองตามอย่างเจ็บใจพึมพำกับตัวเอง
“คิดว่าลิต้าดูไม่ออกเหรอว่าคุณห่วงมัน”
ลลิตาหันกลับไปมองทางห้องอนุช
“นังนุช...ฉันจะปล่อยให้แกเป็นมารหัวใจอย่างนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว”
ลลิตาหยิบมือถือออกมากด
เชิดปาไพ่ลงบนโต๊ะอย่างหัวเสีย เจ้ามือรวบชิบจำนวนมากตรงหน้าเขาออกไป สาวสวย 2 คนคลอเคลียร์อยู่ข้างๆ
“เสียอีกแล้ว”
เชิดยิ้มสู้
“กลัวที่ไหน พี่ยังมีอีกเยอะ”
เชิดหยิบเงินปึกหนึ่งให้สาวสวย ขณะเดียวกันนั้น มือถือดังขึ้น เชิดรับสาย
“ว่าไงจ๊ะที่รัก...บอกไว้ก่อนนะ ถ้าจะทวงเงินคืน พี่ไม่คืนให้นะจ๊ะ”
สาวสวยอีกคนเห็นเพื่อนได้เงินก็ขอบ้าง
“ของหนูล่ะคะ”
“สำหรับหนู...นี่จ้ะ”
เชิดหยิบเงินอีกปึกส่งให้
“ไปหาอะไรเล่นรอพี่ก่อน ไป”
ลลิตาได้ยินเสียงทางฝั่งเชิดก็กัดฟันเจ็บใจ
“ไอ้เชิด ไอ้ตัวล้างผลาญ แกเอาเงินร้อยล้านของฉันไปละลายทิ้งหมด”
เชิดคุยมือถือ ยิ้มสะใจ
“มีเงินก็ต้องหาความสุขสิน้อง”
“ฉันรู้อยู่แล้วว่าแกมันกระเป๋ารั่ว เงินเยอะแค่ไหนแกก็ใช้หมด”
“รู้ก็ดีแล้ว แกจะได้หาเงินรอไว้ให้ผัวคนนี้ใช้”
ลลิตาหลอกล่อเชิด
“ถ้าฉันจับคุณกร้าวอยู่ รับรองว่าฉันแบ่งแกแน่แต่ฉันมีเรื่องอยากให้แกช่วย”
“เรื่องอะไร”
“เรื่องง่ายๆ ฉันรับรองว่างานนี้แกได้คุ้มแน่”
ลลิตายิ้มร้ายอย่างมีแผน
วันต่อมา เมื่ออนุชเข้ามาเจอกร้าวนั่งอยู่ในห้องรับแขกก็ตกใจ
“คุณกร้าว”
กร้าวสงสัย
“ทำไมเห็นหน้าผมต้องตกใจด้วย”
“ฉันไม่ได้ตกใจ แค่แปลกใจที่คุณไม่ไปทำงาน”
อนุชหันหลังให้ หน้าเครียด คิดหาทางไปหาอรชา
อนุชเดินเข้ามาในสวน กร้าวเดินตามมาเงียบๆ อนุชหันไปมอง เขาแกล้งทำเป็นดูใบไม้ดอกไม้ไปตามเรื่อง อนุชไม่สบายใจที่เขาตามติด...ชาติ พร้อมและขำแอบมองอยู่ ต่างกังวลใจ พร้อมหน้าเครียด
“ทำยังไงดีคะคุณชาติ คุณกร้าวตามติดขนาดนี้ คุณนุชจะไปตามนัดได้ยังไง”
ชาติคิดหาทางช่วยอนุช
อรชา ปรารภและชายธงรออยู่ที่จุดนับพบท้ายไร่ ทั้งสามต่างกระวนกระวายร้อนใจ โดยเฉพาะอรชา
“เลยเวลานัดมาตั้งนานแล้ว ทำไมนุชยังไม่มาอีก หรือว่าจะโดนจับได้ อรรอไม่ได้แล้ว อรจะไปช่วยนุช”
อรชาจะเข้าไปในไร่ ชายธงรีบห้ามไว้
“อย่าครับพี่อร”
ปรารภห้ามอีกคน
“ไม่ได้นะครับ มันอันตรายเกินไป แล้วถ้าคุณกร้าวรู้ตัว แผนทุกอย่างจะพัง รออีกสักพักเถอะครับ นุชอาจกำลังมาก็ได้”
อรชา ปรารภและชายธงต่างห่วงอนุช
อนุชเดินมาอีกมุมหนึ่ง กร้าวตามจับผิด อนุชไม่พอใจ
“ทำไมต้องตามจับผิดฉันด้วย”
“แล้วคุณทำความผิดอะไรรึเปล่า ถึงกลัวผมจะจับได้”
อนุชอึกอัก ลลิตาตามเข้ามา
“คุณกร้าวขา อยู่นี่เอง ลิต้าหาตั้งนาน”
คนงานเข้ามารายงาน
“คุณกร้าวครับ เครื่องสูบน้ำไม่ทำงานครับ”
กร้าวไม่อยากปล่อยให้อนุชคลาดสายตา แต่ต้องตามคนงานออกไป ลลิตารีบตามไป
“คุณกร้าว รอลิต้าด้วย”
อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 14/4 วันที่ 18 มี.ค. 56
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager