@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 18/3 วันที่ 25 มี.ค. 56


อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 18/3 วันที่ 25 มี.ค. 56

“ผมไม่ปล่อย จนกว่าคุณจะกลับไปอยู่กับผม...นะครับ ผมขอร้อง ผมไม่อยากตื่นขึ้นขึ้นมาโดยไม่มีคุณ” กร้าวอ้อนเสียงอ่อนเสียงหวานกระซิบข้างหู “นะครับ นะ นะครับนุช นะ”
อนุชได้ยินน้ำเสียงกระซิบแผ่วเบาของเขา อยู่ข้างหู หัวใจก็เต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ แต่จะหันหน้าหนีก็เห็นสายตาวิงวอนร้องขอของเขา ไฟปรารถนาในตัวก็ลุกโชนขึ้นมา แขนขามือไม้อ่อน ยากจะปฏิเสธ ปล่อยให้เขากระซิบอยู่ข้างหูอย่างแผ่วเบา แต่พอนึกได้ว่าเขาทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้น น้ำตาแห่งความน้อยใจ เสียใจ ก็เอ่อท้นขึ้นมาเต็มสองตา เธอพยายามทำเสียงแข็ง

“คุณทำให้ฉันใจอ่อน คงเป็นการแก้แค้นอีกสินะ”
อนุชน้ำตาไหลออกมาด้วยความพ่ายแพ้ กร้าวเช็ดน้ำตาให้อย่างแผ่วเบา


“ถ้านี่เป็นการเอาคืน คุณก็ทำสำเร็จเหมือนกัน”
“คุณได้ทุกอย่างไปหมดแล้ว ต้องการอะไรอีก”
“ไม่มี...ขอแค่...อยู่กับผม”
อนุชส่ายหน้าปฏิเสธอย่างถือดี
“ฉันจะแก้แค้น”
“ผมจะยอม”
“ฉันจะขังคุณ”
“ด้วยอ้อมแขน”
“ฉันจะทรมานคุณ”
“ด้วยสายตา”
“ฉันจะย่ำยีคุณ”
“ด้วยริมฝีปากของผม”
กร้าวประทับรอยจูบบนริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา อนุชรู้สึกล่องลอยราวกับอยู่บนสรวงสวรรค์ อยากจะหยุดเวลานี้ให้ยาวนาน เพื่อลืมความโกรธแค้นที่ผ่านมา...แต่ชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย รักนิรันดร์จึงเป็นได้แค่ตัวหนังสือ เมื่ออรชากับปรารภเข้ามาในห้อง และเห็นภาพนั้นโดยบังเอิญ
“นุช” อรชาเข้าไปผลักกร้าวออก แล้วตบเปรี้ยง “คนเลว”
กร้าวเสียหลักไป ปรารภเข้ามาผลักซ้ำ
“อย่าค่ะพี่อร พี่รภ”

ปรารภผลักกร้าวออกมาจากห้อง อรชาตามมาตบตีไม่ยั้ง กร้าวได้แต่ปัดป้องไม่สู้
“คุณทำแบบนี้ทำไมคุณกร้าว เห็นหัวใจคนอื่นเป็นของเล่นหรือไง”
“ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นคุณอร”
“แล้วทำแบบนี้กับนุชทำไม”
“ผม...ผม...”
กรวิกกับคณิตที่ยืนลุ้นอยู่ห่าง ๆ กรวิกพูดแบบไม่มีเสียง
“บอกไปสิว่ารัก”
อรชาระเบิดอารมณ์ออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจ
“คุณรู้มั้ย คุณทำให้นุชเสียใจแค่ไหน จะแก้แค้นพวกเราไปถึงไหน”
“ผมบอกแล้วไม่มีเจตนาอย่างนั้น”
“งั้นก็บอกมาสิ ทำทำไม”
กร้าวไม่กล้าเอ่ยคำว่ารักออกมา เพราะรู้สึกผิดต่อพ่อแม่ ที่หลงรักลูกของศัตรู ทันใดนั้นอนุชก็ออกมา
“ไม่ต้องไปพูดกับเขาแล้วค่ะพี่อร”
ปรารภหันมาพูดกับกร้าวเสียงเข้ม
“คุณไปซะดีกกว่า อย่าให้เราเรียกตำรวจเลย”
กรวิกกับคณิตที่ยืนดูอยู่ห่าง ๆ เห็นท่าไม่ดีรีบเข้ามาห้าม
“ผมว่าใจเย็น ๆ ก่อนดีกว่าครับ”
อรชาจ้องหน้าคณิต
“คุณก็เหมือนกัน รู้เห็นกันใช่มั้ย เสียแรงที่ฉันไว้ใจ...พี่จะพานุชกลับไปพักฟื้นที่บ้าน จะได้ไม่ต้องทนอยู่ที่นี่ให้ใครมาย่ำยีอีก”
อรชาจูงมืออนุชกลับเข้าห้องไป กร้าวมองตามอย่างใจหาย

กร้าวเดินผิดหวังออกมา แล้วมาหยุดยืนถอนใจ คณิตกับกรวิตามเข้ามา
“อากร้าว...นกขอโทษนะคะ นกแค่อยากจะช่วย แต่ไม่คิดว่าเรื่องจะไปกันใหญ่อย่างนี้”
กร้าวหันมาฝืนยิ้มให้คณิตกับกรวิก
“ไม่เป็นไร อารู้ว่านกหวังดี”
คณิตถอนใจเครียด
“ทำกับเขาไว้มาก คงต้องให้เวลาเขาทำใจบ้าง แกเองก็อย่าเพิ่งหมดหวังล่ะ”
กร้าวหนักใจ
“ฉันเข้าใจ ขอบใจ เพื่อน”

อรชากับปรารภช่วยกันประคองอนุชเข้ามาในบ้าน
“นั่งก่อนนุช...”
ปรารภปลอบ
“ได้กลับบ้านอีกครั้งนะ นุช”
อรชาหน้าตาจริงจัง
“คราวนี้เป็นตายร้ายดียังไง พี่ก็จะไม่ยอมให้นุชไปไหนอีกแล้ว”
อนุชพยักหน้ารับ
“ค่ะ เราจะอยู่ด้วยกันที่นี่ นุชจะไปไหนอีกแล้ว”

อรชากอดปลอบน้อง ปรารภพลอยยิ้มไปด้วย
นายหน้าขายบ้านยืนรออยู่หน้ารั้ว อสิตเดินออกมาเจอ

“ว่าไงคุณ ผมมาทวงสัญญา”
อสิตเสียงแข็ง
“ผมไม่เคยสัญญาอะไรกับคุณ”
“แต่คุณสัญญากับเจ้าของใหม่บ้านนี้”
ผู้ชายคนหนึ่งก้าวออกมาจากรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน เห็นว่าเป็นเสี่ยยศนั่นเอง อสิตอึ้ง
“เสี่ยยศ...เสี่ยเองเหรอ ที่ซื้อบ้านผม”
“ดูท่าเราสองคนนี่ คงไม่หมดเวรหมดกรรมกันง่ายๆนะ ตกลงยังไง จะย้ายออกเมื่อไหร่”
“ผมขอเวลาอีกหน่อยได้ไหม”
“เฮ้ย ขายทิ้งแล้วมาขออยู่ฟรี แบบนี้ไม่แฟร์นี่หว่า ไม่มีปัญญาอยู่คฤหาสน์ก็ตัดใจไปอยู่รังหนูสิวะ”
อสิตฉุน
“นี่บ้านพ่อแม่ผม ถึงอดตายผมก็ไม่คิดจะขาย แต่เป็นเพราะผมโดนคนโกงต่างหาก”
เสี่ยยศยกมือห้าม
“ไม่ต้องอธิบาย อั๊วะมันคนทำธุรกิจ ไม่ใช่นักสังคมสงเคราะห์”
“ได้ งั้นผมขอซื้อบ้านคืน”
เสี่ยยศยิ้มเหยียด
“ลื้อแน่ใจเหรอ ว่าจะมีปัญญาซื้อ”

อสิตกลับเข้ามาในบ้าน บอกอรชาว่าเสี่ยยศซื้อบ้านไปและจะขายคืนในราคาเพิ่มอีกเท่าตัว อรชาตกใจ
“อะไรนะคะ เสี่ยยศเพิ่มราคาอีกเท่าตัว”
“ไอ้นี่มันเขี้ยวลากดิน มันเห็นเราอยากได้บ้านคืน มันเลยขูดรีดกันขนาดนี้”
อรชาน้ำตาคลอ
“แล้วเราจะเอาเงินมาจากที่ไหน”
อสิตครุ่นคิดไป
“ถ้ามีงานก็มีเงิน...บางที พี่จะลองกอบกู้รัตนกิจขึ้นมาอีกครั้ง”
อนุชเดินออกมา เห็นอาการพวกพี่ๆก็แปลกใจ
“พี่สิต พี่อร มีอะไรกันเหรอคะ”
อสิตรีบส่งสายตาให้ อรชาก้มหน้าก้มตา แอบเช็ดน้ำตา อสิตฝืนยิ้ม
“ไม่มีอะไรจ้ะ”
อนุชมองอรชา
“แน่ใจเหรอคะ”
อรชาฝืนยิ้ม
“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะนุช ฝุ่นเข้าตาพี่น่ะ พี่สิตเลยว่าพี่ไม่ระวัง”
อนุชยิ้ม
“ฝุ่นเข้าตา จะให้ระวังยังไงล่ะคะ มาค่ะ นุชดูให้”
“ไม่เป็นไรจ้ะ ออกแล้ว”
อนุชยังงงๆ แต่ก็ไม่ได้ติดใจสงสัย เดินเลยไป อสิตรีบกำชับอรชา
“จะให้นุชรู้ไม่ได้นะอร น้องร่างกายยังไม่แข็งแรง เดี๋ยวจะเป็นอะไรไปอีก”
อรชาพยักหน้ารับเศร้าๆ
“ค่ะ พี่สิต”

วันใหม่...อรชากับปรารภเดินคุยกันเข้ามาในบ้าน
“ตอนนี้พี่สิตกำลังติดต่อพวกผู้ถือหุ้นเดิมของรัตนกิจให้ช่วยกันซื้อหุ้นกลับมาน่ะค่ะ...อย่างน้อย น่าจะมีใครเห็นแก่คุณพ่อบ้าง”
ปรารภอึกอักหนักใจ
“คงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะครับ”
“หมายความว่าไง”
“ผมได้ยินมาว่ารัตนกิจถูกขายทอดตลาดไปแล้ว ตัวอาคารก็กำลังโดนทุบทิ้งเพื่อสร้างเป็นคอนโด”
อรชาหน้าถอดสี หมดหวัง

ขณะเดียวกัน กรวิกรายงานกร้าวเรื่องการซื้อคืนอาคารรัตนกิจ ว่าโดนทุบสร้างคอนโดไปแล้ว ซื้อคืนไม่ทัน กร้าวเครียดขึ้นมา
“ตึกรัตนกิจโดนทุบสร้างคอนโดไปแล้ว!?” กร้าวย้อนถาม
“ค่ะอากร้าว เราซื้อคืนไม่ทัน”
กร้าวผละเดินออกมา หน้าตาเครียดเคร่ง กรวิกมองตามอย่างเป็นห่วง
กร้าวรำพึงกับตัวเอง “ถ้าผมไม่ทำอะไรซักอย่าง...คุณคงไม่ให้อภัยผมไปตลอดชีวิต”


ค่ำนั้น อรชารู้เรื่องจากอสิตก็น้ำตารื้น
“หมายความว่าเราหมดหวังแล้วใช่ไหมคะ”
“พี่บอกแล้วไงอร อย่าร้องไห้ เดี๋ยวน้องมาเห็นเข้า”
“อรไม่ได้อยากร้องค่ะ แต่อรบังคับมันไม่ได้”
อนุชเข้ามา อสิตเห็นก็รีบตำหนิอรชา
“ยัยอร”
อรชารีบเช็ดน้ำตา อนุชสงสัย
“พี่สิตกับพี่อรมีอะไรปิดบังนุชกันแน่คะ”
อรชาฝืนยิ้ม
“ม...ไม่มีอะไรจ้ะ...พี่...”
อนุชถอนใจ
“พี่อรผงเข้าตาอีกแล้วเหรอคะ”
อรชาเหลือบมองหน้าอสิต รู้สึกผิด
“พี่สิตกับพี่อรมีอะไรปิดบังนุชกันแน่คะ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน เหลือกันแค่สามคน พี่สิตกับพี่อรจะแบกทุกอย่างไว้ตามลำพังไม่ได้นะคะ นุชก็วิชเวทย์คนนึงเหมือนกัน”
อสิตมองหน้ากับอรชา อรชาพยักหน้าว่าให้บอกอนุช อสิตตัดสินใจบอก
“เราต้องย้ายออกจากบ้านนี้แล้วนุช เราไม่เหลืออะไรแล้ว”
อนุชตกใจ
“อ...อะไรนะคะ”
อรชาน้ำตาไหล
“เสี่ยยศที่เคยเป็นเจ้าหนี้พี่สิตซื้อบ้านหลังนี้ไว้ เขาโก่งราคาเป็นอีกเท่าตัว...เราไม่มีทางจะซื้อบ้านคืนได้เลยนุช”
อนุชอึ้ง เศร้าใจ ผิดหวัง...แต่แล้วก็มีแรงฮึดขึ้นมา

“มันต้องมีทางที่เราจะทำอะไรได้บ้าง นุชจะไม่ยอมแพ้แค่นี้”
เช้าวันใหม่...อนุชเตรียมจะออกจากบ้าน อสิตกับอรชาตามออกมา

“นุช...นุชจะไปไหน”
“นุชจะไปเจรจากับเสี่ยยศ”
อสิตตกใจ
“ไม่ได้นะนุช นุชลืมแล้วเหรอ ครั้งก่อนที่นุชไปต่อรองกับมัน เกิดอะไรขึ้น”
อนุชนิ่งอึ้งไป นึกถึงภาพในอดีต...เสี่ยยศยิ้มร้าย ลูบแก้มอนุช
“คุณหนูวิชเวทย์ ทั้งสาว ทั้งสวย คุ้มซะยิ่งกว่าคุ้ม”
อนุชยกมือไหว้ ร้องไห้ ร้องขอชีวิต”
อนุชหวาดกลัว
“อย่าทำอะไรฉันเลย”
เสี่ยยศซุกไซ้ อนุชกรี๊ดลั่น...กร้าวเข้ามาในห้อง อนุชดีใจ
“คุณกร้าว”
อนุชนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นสีหน้าหนักใจ อรชาสะท้อนใจ
“ตอนนั้นถ้าไม่ได้คุณกร้าว...”
อสิตตวาด
“อย่าพูดถึงมัน”
อนุชพูดขึ้น
“ตอนนั้นเขาช่วยเราเพราะต้องการให้เราตายคามือเขา แต่ตอนนี้เราต้องสู้เพื่อตัวเราเอง...พี่สิต พี่อรไม่ต้องห่วง เราไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ยังไงนุชก็ต้องไปต่อรองกับเสี่ยยศ”
อนุชจะไป อสิตกับอรชารีบตาม อรชาเรียกไว้
“เดี๋ยวก่อนนุช”
อสิตตัดสินใจ
“ถ้าจะไป เราก็ไปด้วยกันทั้งหมดเนี่ย”
อนุชยิ้มกับพี่ๆ ฮึดสู้กันขึ้นมา แหวนเข้ามา
“คุณอสิตคะ มีคนมาหาค่ะ”
สามพี่น้องหันมอง เห็นเสี่ยยศเดินเข้ามา

เสี่ยยศยื่นโฉนดบ้านคืนให้
“นี่โฉนดของพวกลื้อ”
อสิตงงๆ
“นี่หมายความว่าไง เสี่ยจะเล่นลูกไม้อะไรอีก”
“อั๊วมันแค่คนค้าขายตรงไปตรงมา ไม่คิดจะลูกไม้ลูกแมวลูกหมาอะไร แต่ไอ้การซื้อขายน่ะ ศาลสั่งให้เป็นโมฆะไปแล้ว เพราะไอ้ลายเซ็นเจ้าของบ้านมันเป็นลายเซ็นปลอม”
อนุชกับอรชาดีใจ อรชาตาลุกวาว
“หมายความว่า...”
อนุชดีใจสุดๆ
“บ้านยังเป็นของพวกเรา”
อรชาพยักหน้ารับ สองพี่น้องยิ้มยินดี เสี่ยยศมองอนุชอย่างกรุ้มกริ่ม
“คิดถูกที่มาส่งข่าวด้วยตัวเอง ได้เห็นรอยยิ้มคุณอนุชแบบนี้ นับว่ามาแล้วคุ้มจริงๆ”
อสิตไม่พอใจ
“หมดธุระแล้ว เสี่ยกลับไปเถอะ” อสิตตะโกนเรียกแหวน “แหวน มาพาเสี่ยออกไป เดี๋ยวแกจะหาทางกลับไม่ถูก”
แหวนมาเชิญเสี่ยยศออกไป เสี่ยยศทำหน้ากวนๆ ลุกออกไป อสิตยังหน้านิ่ว นึกคิดอะไรอยู่ อนุชตัดบท
“พี่สิตคะ...ช่างเขาเถอะ ยังไงตอนนี้บ้านก็กลับมาเป็นของพวกเราแล้ว”
อสิตสงสัย
“อยู่ๆศาลก็สั่งให้การซื้อขายเป็นโมฆะ...พี่กำลังคิดว่ามันง่ายไปรึเปล่า”
อนุชกับอรชามองหน้ากัน พลันรู้สึกแปลกๆไปด้วย

เวลาผ่านไปอีก เสี่ยยศพาตัวเองมาอยู่ที่ห้องรับแขกในบ้านของกร้าว มีลูกน้องเสี่ย 2-3 คนยืนคุมเชิงอยู่ด้วยห่างออกไปหน่อย

“ผมยังแปลกใจไม่หาย คุณซื้อบ้านกลับคืนให้พวกวิชเวทย์ในราคาสูงกว่าเดิมตั้งเท่าตัว แต่กลับไม่ให้บอกพวกนั้น จะปิดทองหลังพระไปทำไม”
“ผมซื้อเป็นของขวัญคืนให้อนุช แต่กลัวว่าเขาจะไม่รับ”

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 18/3 วันที่ 25 มี.ค. 56

ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager