@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 9/5 วันที่ 5 มี.ค. 56


อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 9/5 วันที่ 5 มี.ค. 56

“แต่นุชพูดความจริงนะคะพี่สิต อรก็เอะใจอะไรหลายๆอย่าง โดยเฉพาะคุณกร้าว ไม่รู้ว่าเขาจะช่วยเราทำไม”
“เขาเป็นสามียัยนุช ช่วยครอบครัวภรรยาตัวเองแปลกใจตรงไหน นอกจากว่า นุชไม่ได้เต็มใจแต่งกับเขา”
อนุชรีบแก้สถานการณ์
“นุชเต็มใจค่ะ แต่ไม่ไว้ใจ”
อสิตเข้าใจผิด

“ที่แท้ก็หึงลิต้า”
อนุชพยายามอธิบาย
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะพี่สิต”
อสิตสวนแรงกลัวจะเป็นจริงอย่างที่น้องพูด
“คุณกร้าวเขาเป็นนักธุรกิจใหญ่ รวยเป็นพันๆล้าน จะมาสนใจที่ผู้หญิงที่มีสามีแล้วอย่างลิต้าทำไม”



อรชาเข้ามาห้าม
“ใจเย็นๆค่ะพี่สิต เรื่องแบบนี้ป้องกันไว้หน่อยก็ดีนะคะ อย่างน้อยน่าจะให้อรหรือนุช เข้าไปดูแลก็ยังดี”
ทันใดนั้นเสียงกร้าวดังขึ้น
“จะไปดูแลอะไรกันเหรอครับ”
อรชากับอนุชหันไปตามเสียง เห็นกร้าวกับลลิตาเดินเข้ามา ส่วนชายธงและปรารภที่เดินตามหลังมาทำสีหน้าบอกไม่ถูก อรชากับอนุชมองหน้ากันหน้าเสีย

อนุชต่อว่ากร้าวด้วยความไม่พอใจ เมื่อแยกมาคุยกันตามลำพัง
“จะดูแลอะไรก็ดูแลพี่สิตนะสิ เพราะเมียเขามัวแต่ดูแลสามีคนอื่น”
กร้าวยิ้ม
“คุณหึงผม”
“ฉันไม่ได้หึง แต่ฉันอาย หน้าตาท่าทางคุณก็ดี ทรัพย์สินเงินทองก็มี ฉันไม่เข้าใจทำไมต้องแย่งของคนอื่น”
กร้าวจงใจยั่ว
“ก็เพราะว่ามันท้าทายไง” เขายื่นหน้าไปใกล้กระซิบ “เหมือนคุณ”
อนุชโกรธ
“แต่ฉันเกลียดพวกที่ชอบเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น”
อนุชเดินไปด้วยความโกรธ กร้าวเข้าไปขวางด้วยความไม่พอใจ
“จะไปไหน ไปหาไอ้เสาธงชู้รักคุณหรือไง”
อนุชจงใจยั่วเช่นกัน
“ใช่ แล้วยังไง”
เธอจะเดินไป เขาโกรธเข้าไปกระชากแขน
“ผมไม่ให้ไป ผมจ้างคุณมาเป็นนางบำเรอ”
อนุชยั่วประสาทท้าทาย
“แต่ข้อตกลงไม่ได้ห้ามให้ฉันเป็นนางบำเรอคนอื่นนี่”
อนุชสะบัดแขนกร้าวออก เดินหนี ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงด้วย กร้าวไม่พอใจเข้าไปกระชากตัวไว้ไม่ให้ไป
“ผมไม่ให้ไป”
อนุชเสียงเบาอายๆ
“ปล่อยนะ ที่นี่มันโรงพยาบาล”
กร้าวได้ใจไม่อาย
“โรงพยาบาลมีกฎห้ามจูบเมียตัวเองหรือไง”
กร้าวปล้ำจูบ อนุชอาย
“ปล่อยฉันนะ ฉันบอกให้ปล่อย”
ลลิตาเดินเข้ามาพอดีเห็นอย่างก็ไม่พอใจ ตวาดเสียงดัง
“มาทำอะไรบัดสีบัดเถลิงกันตรงนี้”

กร้าวกับอนุชผละออกจากกัน
อนุชเดินหนีไปทันที เพราะไม่อยากต่อล้อต่อเถียงด้วย แต่ลลิตาเดินตามเข้าไปหาเรื่อง

“เดี๋ยวจะไปไหน ฉันยังพูดไม่จบ”
อนุชหันมาประจันหน้าไม่กลัว
“ไปปีนต้นงิ้วมั้งคะ”
ลลิตาโกรธ รู้ว่าอนุชว่าตน
“นังนุช แกว่าฉัน!”
ลลิตาปราดเข้าไปจะตบอนุช แต่กร้าวเข้ามากระชากตัวไว้ก่อน
“หยุดเดี๋ยวนี้นะลิต้า”
อนุชทำหน้าล้อเลียนลลิตา ก่อนจะเดินไปอย่างไม่สนใจ...กร้าวผลัก ลลิตาติดผนังร้องด้วยความเจ็บ
“ลิต้าเจ็บนะ คุณมาห้ามลิต้าทำไม”
“ก็เพราะนุชพูดถูก”
ลลิตาโกรธเสียงดัง
“คุณกร้าว!”
“อย่าลืมสิ เรากำลังทำอะไร อย่าปล่อยให้ทุกอย่างพังเพราะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้”
แต่มันยั่วโมโหลิต้าก่อน”
“เขาก็จะยั่วแบบนี้ต่อไปเพราะรู้ว่าได้ผล”
ลลิตาฮึดฮัดไม่พอใจ แต่ก็ยอมอ่อนลง กร้าวเน้นย้ำให้ลลิตาเข้าใจว่ากำลังทำอะไรอยู่
“ทำตามแผนเรา อย่าให้อะไรมาทำให้คุณเสียสติ...ประกบไอ้อสิต อย่าปล่อยให้มันอยู่คนเดียว เราไว้ใจใครไม่ได้”
ลลิตาไม่ค่อยพอใจ แต่ก็พยักหน้ารับตามที่เขาบอก

อนุชเดินเข้ามาหาอรชา ชายธง ปรารภที่รอเธออยู่อย่างเป็นห่วง อรชารีบเข้ามาถาม
“เป็นยังไงบ้างยัยนุช”
“นุชไม่เป็นไรค่ะพี่อร...นุชแกล้งเบี่ยงไปเรื่องอื่น คิดว่าคุณกร้าวไม่น่าจะสงสัย”
อรชาโล่งอก
“ได้ยินอย่างนี้ค่อยโล่งขึ้นมาหน่อย”
ปรารภกังวล
“แล้วเราจะทำยังไงกันดีครับ พูดยังไงพี่สิตก็ไม่ยอมเชื่อ”
ชายธงครุ่นคิด
“คงต้องหาหลักฐาน”
อนุชหนักใจ
“แต่คนอย่างคุณกร้าวทั้งฉลาดทั้งรอบคอบ ถ้าเรายิ่งตามเขาก็ยิ่งสงสัย”
อรชาร้อนใจ
“แล้วจะปล่อยให้เขาทำลายวิชเวทย์งั้นเหรอ พี่ยอมไม่ได้”
ปรารภปลอบ
“ใจเย็นๆครับคุณอร”
“ถ้าเราเล่นงานเจ้าตัวตรง ๆ ไม่ได้ ก็คงต้องใช้ทางลัด” ชายธงออกความเห็น
อนุชสงสัย
“ยังไงเหรอชายธง”
“ทำให้คนของเขาพูดออกมาเอง”

อนุช อรชา และปรารภ คิดตามที่ชายธงพูด
ภายในห้องทำงานที่บริษัท เครื่องพริ้นเตอร์กำลังพริ้นท์รายชื่อทีมบริหารชุดใหม่ของรัตนกิจ ออกจากเครื่อง ก่อนที่อนุชเอารายชื่อพวกนั้นส่งให้ชายธง อรชา และปรารภ ยืนรออยู่อย่างใจจดใจจ่อ

“รายชื่อทีมบริหารชุดใหม่”
ชายธงรับมา
“ผมจะลองหาทางดู เผื่อจะมีใครให้ข้อมูลเราได้”
อนุช อรชา ปรารภมีความหวัง

ธารินนั่งซึมเอาแต่ร้องไห้อยู่ในห้อง แม่ของเธอบอกเธียรที่ยืนมองอยู่ด้วยความเป็นห่วง
“รินเป็นแบบนี้มา 2 - 3 วัน ข้าวปลาไม่ยอมกินเอาแต่เก็บตัวเงียบอยู่แต่ในห้อง ไม่รู้ทะเลาะอะไรกัน”
เธียรหน้าเครียด
“เดี๋ยวผมจะลองคุยกับชายธงดู”
แม่กลุ้มใจ
“ฉันว่าถอนหมั้นดีกว่า อย่าฝืนใจเด็ก จะเจ็บกันทั้งสองฝ่าย”
เธียรครุ่นคิดหน้าเครียดหนัก

เธียรเดินกลับไปกลับมาอยู่ในห้องนั่งเล่น เขาครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรดี ชายธงเดินเข้ามา
“พ่อครับ ผมมีเรื่องจะปรึกษา พอดีผมจะเปิดบริษัทกับเพื่อน อยากจะจ้างทีมที่ปรึกษา พ่อพอจะรู้จักคนพวกนี้หรือเปล่าครับ”
ชายธงยื่นรายชื่อทีมบริหารที่ได้มาจากอนุชให้ดู เธียรกระชากมาถือแต่ไม่สนใจดูเพราะโกรธลูกชาย
“แกทำอะไรหนูริน”
ชายธงอึกอักไม่กล้าพูดความจริง
“รินมาฟ้องพ่ออีกแล้วเหรอ”
“เปล่า แต่แม่เขามาขอถอนหมั้นแก มีเรื่องอะไรกัน”
ชายธงเดินหนีเบื่อคุยเรื่องนี้
“ผมก็มีชีวิตของผม มีหน้าที่การงานต้องทำ จะให้ผมทำตัวติดกับรินตลอดเวลาได้ยังไง”
“ยอมรับมาแล้วใช่มั้ยว่าแกไปก่อเรื่องจริง”
ชายธงเหนื่อยใจพยายามอธิบายอย่างเซ็งๆ
“ผมแค่พูดให้รินเข้าใจ”
เธียรคาดคั้น
“แล้วทำไมเป็นแบบนั้น เพราะพวกวิชเวทย์ใช่มั้ย”
ชายธงใจเย็นพยายามอธิบาย
“ไม่เกี่ยวกับนุชนะครับ แต่รินต้องรู้จักโตเป็นผู้ใหญ่ เรียนรู้ที่จะควบคุมตัวเอง ไม่ใช่เอะอะไรก็เอาแต่ใจ พอไม่ได้ดังใจก็ระรานคนอื่น คนอย่างนี้ใครอยู่ด้วยก็ไม่มีความสุข”
เธียรโกรธไม่ฟัง
“แต่แกก็ไม่มีสิทธิ์ทำร้ายหนูรินอย่างนั้น”
ชายธงไม่พอใจ
“ผมไม่ได้ทำร้าย แต่ถ้าพ่อมองไม่เห็นปัญหา เอาแต่โทษว่าเป็นความผิดคนโน้นคนนี้ ผมก็จนปัญญา ผมขอแนะนำนะครับ ยอมให้เขาถอนหมั้นไปเถอะครับ ขืนแต่งไป มีปัญหาแน่ๆ”
ชายธงพูดจบเดินออกไปอย่างไม่สบอารมณ์ เธียรรีบรั้งไว้
“เดี๋ยว เมื่อกี๊แกจะปรึกษาอะไรฉัน”
ชายธงเซ็ง
“หาที่ปรึกษาจะเปิดบริษัทใหม่กับเพื่อน แต่ตอนนี้ไม่ต้องแล้วก็ได้ครับ”
เธียรดูรายชื่อคร่าวๆ
“ถ้าฉันบอกฉันรู้จักคนในนี้ล่ะ”
ชายธงหันขวับกลับมา เธียรพูดต่อ

“แต่ถ้าจะให้ฉันช่วย ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”
ธาริน หมกตัวอยู่แต่ในห้อง แม่ป้อนข้าวโจ๊กให้แต่เธอไม่ยอมกิน จนแม่ต้องถอนหายใจ หันหลังจะเดินออกมา ชายธงเข้ามาพอดี แม่ธารินถอนใจบอก

“คุยกันดีๆ นะลูก”
ธารินหันมาเห็นชายธงก็ร้องออกมาด้วยความดีใจ จะไปหา
“พี่ชายธง”
ธารินนึกได้ว่าโกรธเขาอยู่ ก็นั่งลงทำหน้างอนตามเดิม ชายธงเดินเข้าไปนั่งข้างๆ พูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แฝงความเป็นห่วงอย่างจริงใจ
“พี่ไม่คิดว่าจะทำให้รินเสียใจขนาดนี้ พี่ขอโทษ”
ธารินงอนไม่หันมองหน้า
“ใครใช้พี่มา แม่รินหรือคุณพ่อพี่”
“คุณพ่อ”
ธารินโกรธน้อยใจ
“ถ้าไม่เต็มใจก็ไม่ต้องมา”
“รินก็รู้ว่าไม่มีใครบังคับพี่ได้”
ธารินชะงัก ครุ่นคิดเห็นว่าเป็นจริงตามที่เขาพูดก็ใจอ่อน
“แต่ถ้ารินไม่ยอมยกโทษให้พี่ก็ไม่เป็นไร”
ชายธงทำท่าจะลุกเดินไป ธารินรีบสวนออกไปงอน ๆ
“เรื่องวันนั้นรินก็ไม่ดีเหมือนกัน”
ชายธงชะงักหันมามอง
“รินไม่น่าใช้แต่อารมณ์ ทำให้คนเดือดร้อน ทำให้ตัวเองดูแย่”
ชายธงยิ้มอ่อนโยน
“พี่ดีใจที่รินเข้าใจ กินข้าวนะ เดี๋ยวพี่ป้อนให้”
ธารินยังงอนอยู่
“แต่พี่ชายธงต้องสัญญากับรินก่อน...” เธอเสียงสั่นจะร้องไห้ด้วยความน้อยใจจริง ๆ “อย่าไล่รินอีก รินสัญญา รินจะพยายามกลับมาเป็นเด็กดีของพี่ชายธง”
ชายธงขยี้หัวหญิงสาวอย่างเอ็นดู
“โธ่ เด็กโง่ คิดว่าเรื่องอะไรซะอีก กินข้าวนะ”
ธารินยิ้มออกมา ชายธงป้อนข้าวให้

เธียรเอารูปถ่ายพร้อมประวัติ หนึ่งในทีมผู้บริหารรุ่นใหม่ คนของกร้าว ยื่นให้ชายธงพร้อมบรรยายรายละเอียด
“นายคนนี้ชื่อ อำพล พงศ์สุวัฒน์ เคยทำงานกับพ่อเมื่อ 5 ปีก่อน เป็นคนเก่งเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว มีประสบการณ์และชั้นเชิงทางธุรกิจสูง...แต่ติดตรงที่ว่ามีนิสัยเจ้าชู้เพลย์บอย ชอบพูดจาโอ้อวด ทำให้มีปัญหากับผู้ร่วมงานด้วยกันบ่อยๆ แต่ทุกคนก็ต้องยอมเพราะเก่งจริง”

ค่ำนั้น อำพล นั่งกินเหล้าอยู่ในผับมีสาวๆคลอเคลียร์ซ้ายขวาอย่างมีความสุข...เชอรี่ สาวสวยหนึ่งในหลายๆคนที่นั่งกินเหล้าด้วยประคองอำพลที่อยู่ในสภาพเมามายเข้ามาในห้องพักของโรงแรมม่านรูด
“เดินดีๆ ค่ะป๋าขา”
เชอรี่ประคองอำพลลงนอนบนเตียง อำพลทำเจ้าชู้ใส่
“มาให้ป๋าชื่นใจหน่อยสิจ๊ะ”
“ถ้าให้ง่าย ๆ ก็ไม่สนุกสิคะ” หญิงสาวคิดอะไรออกหยิบมือถือออกมากดอัดคลิป “เอา
อย่างนี้เรามาเล่นสัมภาษณ์กันดีกว่า เชอรี่ถาม ป๋าตอบ เชอรี่ถอด ป๋าจูบ นะคะ ป๋าทำอาชีพอะไร”
“นักธุรกิจจ๊ะ”
เชอรี่ดูถูก
“คิดว่าอาแปะเขียงหมูซะอีก”
อำพลโกรธโวยวาย
“เฮ้ย พูดอย่างนี้มันดูถูกกันชัดๆ ในแวดวงนักบริหารไม่มีใครไม่รู้จักผม ขนาดนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอย่าง กร้าว ศุภกาญจน์ ยังต้องมาจ้างผมให้เข้าไปเทคโอเวอร์รัตนกิจกรุ๊ป”

เชอรี่สาวบาร์ที่ถ่ายคลิปแอบยิ้ม ที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน เมื่อได้ข้อมูลมากพอ หล่อนรีบนำมาให้ชายธง แลกกับค่าจ่างทันที
วันต่อมาทุกคนอยู่ในห้องทำงานที่บ้าน ดูคลิปในมืออนุชเป็นตอนที่อำพลเผลอหลุดปากเรื่องเทคโอเวอร์รัตนกิจออกมา อนุช อรชา และปรารภ ดูคลิปนั้นอย่างไม่พอใจ

“เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ” อรชาแค้นใจ
ชายธงหนักใจ
“ผมคงไปด้วยไม่ได้...ผมรับปากกับคุณพ่อไว้แล้วต้องดูแลธาริน”
อนุชซาบซึ้งใจ
“ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ถือว่ามากสำหรับนุชแล้ว ขอบใจชายธงมากนะ”
“เพื่อนุชผมยินดีเสมอ”
“ผมว่ารีบไปกันเถอะครับ” ปรารภบอก

อนุชเดินนำทุกคนมองหาอสิตที่ห้องทำกายภาพ เห็นนักกายภาพบำบัดยืดแขนขาอสิต ทำกายภาพอยู่ อนุชกับอรชาหันมายิ้มให้กัน ทำท่าจะเดินเข้าไปแต่ต้องชะงักเมื่อเห็นกร้าวยืนอยู่ด้วย อสิตร้องทัก
“อร นุช วันนี้ขาพี่เริ่มมีความรู้สึกแล้ว”

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 9/5 วันที่ 5 มี.ค. 56

ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager